Μετά από την μεγάλη κατανάλωση φαγητού που “συνόδεψε” την Κυριακή του Πάσχα, μια πεζοπορία στο Περιβαλλοντικό Μονοπάτι Παλιάς Καβάλας δεν μπορεί παρά να αποτελέσει την ιδανική αφορμή για ένα καλό ξεμούδιασμα, μια καλή “απόδραση” στη φύση.
Ένα μονοπάτι κυριολεκτικά “πνιγμένο” στο πράσινο, σε κοντινή απόσταση από την Καβάλα, το Περιβαλλοντικό Μονοπάτι της Παλιάς Καβάλας είναι μια ιδανική τοποθεσία για να ανακαλύψετε τις κρυμμένες ομορφιές της φύσης, να απολαύσετε τη φυσική σκιά των αιωνόβιων πλατανιών, θα δροσιστείτε από τα κρυστάλλινα νερά των πηγών και του καταρράκτη και να μαγευτείτε από την άγρια ομορφιά ενός πλατανόδασους, μοναδικού για την περιοχή.
Περιγραφή – Πώς θα πάτε
Για να προσεγγίσουμε την αρχή του μονοπατιού ακολουθούμε το δρόμο για Παλιά Καβάλα. Στα 300 μέτρα μετά τη διασταύρωση του Ζυγού, στα δεξιά (θα δείτε πινακίδα “Προς καταρράκτη”), υπάρχει χωματόδρομος στον οποίο πρέπει να στρίψουμε. Συνεχίζουμε τον (καλό) χωματόδρομο για 1000 μέτρα και, αφού προσπεράσουμε μια στάνη, καταλήγουμε σε διασταύρωση μπροστά σε ένα παλιό λατομείο.
Ακολουθώντας τον αριστερό κλάδο, και έχοντας στα δεξιά μας το εγκαταλειμμένο λατομείο, ανηφορίζουμε για άλλα 500 μέτρα, όπου τελειώνει ο δρόμος και αρχίζει το μονοπάτι.
Φαρδύ και ευκολοδιάβατο, ακολουθεί την πλαγιά, ενώ το νερό κάνει έντονη την παρουσία του από την πρώτη στιγμή, με το κελάρυσμά του να αντηχεί από το βάθος της χαράδρας.
Σε δέκα λεπτά συναντάμε το χαρακτηριστικότερο σημείο της διαδρομής, έναν εντυπωσιακό καταρράκτη στον οποίο μπορούμε να προσεγγίσουμε με μια ελάχιστη παράκαμψη της πορείας μας. Ο καταρράκτης χωρίζει στα δύο, με το ένα τμήμα του να φτάνει τα 6 μέτρα. Το νερό, λαξεύοντας για χρόνια το βράχο, έχει δημιουργήσει δύο καταγάλανες βάθρες σε δύο επίπεδα, ιδανικές για μπάνιο τους καλοκαιρινούς μήνες.
Επιστρέφοντας στο μονοπάτι, ανηφορίζουμε και περνάμε την πρώτη ξύλινη γέφυρα. Σε όλη την υπόλοιπη διαδρομή, βρισκόμαστε κάτω από τα ψηλά πλατάνια του ρέματος, που θα πρέπει να το διασχίσουμε άλλες πέντε φορές από γραφικές ξύλινες γέφυρες.
Η βλάστηση είναι οργιαστική, με τους κισσούς και τις κληματσίδες να σκεπάζουν τους κορμούς των πλατάνων, δημιουργώντας πραγματικά εικόνες μικρής ζούγκλας. Το καλοκαίρι οι ακτίνες του ήλιου δύσκολα διαπερνούν τα πυκνά φυλλώματα, και σε συνδυασμό με το νερό που κυλά, διατηρούν την αίσθηση της δροσιάς ακόμα και σε περιόδους καύσωνα. Στο μονοπάτι θα συναντήσουμε και τα ερείπια αρκετών νερόμυλων.
Αφού διανύσουμε 2,5 χιλιόμετρα (μετά από 1,5 περίπου ώρα), φτάνουμε στα πρώτα σπίτια της Παλιάς Καβάλας και στην κεντρική άσφαλτο του χωριού.
Όποιος επιθυμεί να διανύσει το μονοπάτι από την αντίθετη κατεύθυνση, πρέπει από την Ταβέρνα του Ζαφείρη πάνω στο κεντρικό δρόμο, (υπάρχει διευκρινιστική ταμπέλα), να κατηφορίσει 500 μέτρα, για να συναντήσει τα ξύλινα προστατευτικά κάγκελα του μονοπατιού.
Με πληροφορίες από eoskavalas.gr
