Πολλοί συνάνθρωποί μας σήμερα, και μαζί με αυτούς και εμείς, έζησαν τον χειρότερο εφιάλτη κάθε γονέα. Να περιμένεις ένα τηλέφωνο, ένα μήνυμα, ένα παιδί που δεν θα επιστρέψει στο σπίτι ποτέ. Έναν νέο και μια νέα που δεν χάθηκε απλώς ξαφνικά, αλλά και ΑΔΙΚΑ. Που στην εποχή εποχή της ψηφιοποίησης και ειδικότερα της περιβόητης ψηφιακής διακυβέρνησης και διασύνδεσης, θα μπορούσε να είχε σωθεί… Θα μπορούσε το δυστύχημα να αποτραπεί με περισσότερους από έναν τρόπους!
Όλα τα λάθη είναι ανθρώπινα, ακόμα και όταν φταίνε οι μηχανές, γιατί ακόμα και τότε σημαίνει ότι κάποιος δεν τις έλεγξε σωστά. Το θέμα είναι τίνος ανθρώπου είναι το λάθος και πόσο βαθιά στην πηγή του προβλήματος θα φτάσει η διερεύνηση. Ακόμα ένα θέμα είναι από ποιους θα γίνει αυτή η διερεύνηση…
Οι αδικοχαμένοι νέοι και νέες αποτελούν για μια ακόμη φορά τον λόγο που οι κακοδαιμονίες του παλιού πολιτικού καθεστώτος έρχονται και πάλι μπροστά μας με τον πιο οδυνηρό τρόπο. Η λογική του βολέματος, η πρακτική της αποποίησης ή συγκάλυψης ευθυνών, η αδιαφορία, η παθητικότητα, κοστίζουν ζωές.
Σε αυτήν την μαύρη στιγμή για την κοινωνία θα πρέπει όλοι μας, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, να αγωνιστούμε για έναν καλύτερο τόπο, για ένα αύριο που οι γονείς δεν θα φτάνουν να σκέφτονται ότι ο μόνος τρόπος για να προστατεύσουν τα παιδιά τους είναι να τα κρατήσουν στο σπίτι τους. Το χρωστάμε σε αυτά τα θύματα ως έμπρακτη συγγνώμη για όσα δεν κάναμε μέχρι σήμερα, για όσα ανεχτήκαμε να γίνονται εις βάρος της κοινωνίας…
Θέλουμε ένα αύριο ελεύθερο από φόβο για εμάς και τα παιδιά μας! Και είναι στο χέρι μας να το πετύχουμε!
Αναστασία Μιρλή
Υποψήφια Βουλευτής Καβάλας ΣΥΡΙΖΑ