Ένα από τα ιστορικότερα ζαχαροπλαστεία της Καβάλας, ο “Φέσσας”, έκλεισε πριν από λίγες ημέρες -μετά από 100 και πλέον χρόνια συνεχούς λειτουργίας- προκαλώντας θλίψη στους συμπολίτες που, όλα αυτά τα χρόνια, λάτρευαν τα γλυκά του και στήριζαν το αγαπημένο ζαχαροπλαστείο.
Ένας από αυτούς, ο γνωστός Καβαλιώτης σκηνοθέτης Αντώνης Κούφαλης, αποφάσισε να “αποχαιρετίσει” τον “Φέσσα” μέσα από την παρακάτω συγκινητική ανάρτηση στα social media:
Λίγο μετά τη συμπλήρωση των 100 χρόνων λειτουργείας του ο Φέσσας σφάλισε την εξώπορτα κι έβαλε τέλος στη χρυσή του ιστορία. Πώς να επιβιώσει μια τρούφα αληθινής σοκολάτας ανάμεσα σε εκατοντάδες ζαχαρένιες γεύσεις της σύγχρονης ζαχαροπλαστικής;
Ο Φέσσας δεν ήταν ένα απλό ζαχαροπλαστείο. Ήταν το πέρασμα της σοκολάτας ως ένοχο μυστικό από το μεταπολεμικό κράτος στην αστική νομενκλατούρα των 60s. Ήταν η επιτομή της πάστας ως καθημερινής ηδονής όλων των ηλικιών. Ήταν η ένοχη απόλαυση κατανάλωσης ενός μιλφέϊγ και το τρόπαιο των μαθητικών μας επιτευγμάτων υπό τη μορφή ενός κρουασάν με φύλλο και πλούσιο καρύδι. Ήταν ακόμη η τελευταία ηρωική μπουκιά αφράτου τσουρεκιού προτού εισχωρήσουμε στα αριστοκρατικά Ολύμπια για λίγο αμερικανικό σινεμά από τον εξώστη.
Ήταν πολλά άλλα. Ήταν και στυλ, ισορροπία, ακόμη και γευστική αλαζονεία.
Τον τελευταίο καιρό ο Φέσσας δεν ήταν αυτό που ξέραμε. Μετά από 100 plus χρόνια αν δεν βιομηχανοποιηθείς, παραιτείσαι κουρασμένος. Αλλά αυτό δεν επηρεάζει καθόλου τις μοσχομυριστές μας αναμνήσεις.
Η ζωή μας είναι και μια σούμα γεύσεων, μυρουδιών, μπαχαρικών και ζύμης. Βάλτε σε αυτά και την φρυγανισμένη ζάχαρη με την παχύρευστη σοκολάτα του Φέσσα και voila η αμαρτωλή διαθήκη της γενιάς μας.
ΥΓ: Αφιερωμένο στον καλλιτέχνη και φίλο Θανάση Δήμου, τρελό οπαδό της glossy- Φέσσας – άποψης για το γλυκό.
