ΣΤΟΡΙΚΟ:
Όπως όλοι γνωρίζουμε, πριν από αρκετά χρόνια εξαιτίας του πολέμου στη Συρία, πρόσφυγες μέσω Τουρκίας έφτασαν στη χώρα μας και αρκετοί από αυτούς εγκαταστάθηκαν -υποτίθεται προσωρινά- και στην Καβάλα, στο Στρατόπεδο «Ασημακοπούλου». Επειδή ως γνωστόν «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού» οι πρόσφυγες «ρίζωσαν» στον τόπο μας, σε μόνιμες εγκαταστάσεις εντός του στρατοπέδου.
Οι πολιτικοί μας όλα αυτά τα χρόνια έδιναν κατά καιρούς υποσχέσεις για μετεγκατάσταση των προσφύγων, αλλά πάντοτε τις αθετούσαν με διάφορες -πολλές φορές αστείες- δικαιολογίες. Σήμερα, ακούμε και πάλι τις ίδιες υποσχέσεις για μετεγκατάσταση των ανθρώπων αυτών, αλλά κανείς από τους πολιτικούς δεν τολμά να πει πού θα πάνε, για να μην επωμιστεί το περίφημο «πολιτικό κόστος» από τις ενδεχόμενες αντιδράσεις.
Αντιδράσεις που μπορεί να προέλθουν είτε από τους κατοίκους των προτεινόμενων τόπων εγκατάστασης ή ακόμη κι από διάφορα συμφέροντα που έχουν οργανωθεί γύρω από τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις.
ΔΕΔΟΜΕΝΑ:
- Η επιτακτική ανάγκη εφαρμογής του σχεδίου πόλης για την περιοχή του Περιγιαλίου καθιστά πλέον αναγκαία την απομάκρυνση των εγκαταστάσεων διαμονής και εξυπηρέτησης των προσφύγων.
- Σήμερα στην υπάρχουσα δομή φιλοξενούνται από 400 έως 1000 πρόσφυγες – μετανάστες (αναλόγως και των αυξομειώσεων των ροών που συνεχίζονται), πολλοί εκ των οποίων είναι ικανοί προς εργασία.
- Ταυτόχρονα, στη χώρα μας αλλά και στο Νομό Καβάλας, υπάρχει μεγάλη ανάγκη για προσωπικό σε κλάδους όπως οι γεωργικές εργασίες, οι οικοδομικές εργασίες, η εστίαση και ο τουρισμός.
- Ακούμε την ελληνική κυβέρνηση να διαφημίζει κατά καιρούς το σχέδιό της για την αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού, με την προσέλκυση εργαζομένων από τρίτες χώρες (Ινδία, Αίγυπτο κ.α.)
Με βάση τα παραπάνω, θεωρούμε πως η πλέον ενδεδειγμένη λύση είναι η διασπορά των προσφύγων στην πόλη και σε διάφορους οικισμούς του Νομού Καβάλας, ανάλογα με:
- Τις ανάγκες της κάθε περιοχής σε προσωπικό.
- Την ύπαρξη διαθέσιμης στέγης.
- Τον τόπο που επιλέγει ο κάθε πρόσφυγας ώστε να να εγκατασταθεί με την οικογένειά του και να εργαστεί.
Εξυπακούεται πως οι υπηρεσίες που σήμερα είναι επιφορτισμένες με τη διαχείριση του προσφυγικού, θα συνεχίσουν κανονικά το έργο τους σύμφωνα με την ισχύουσα ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία (έλεγχος, περίθαλψη, ασφάλιση, ομαλή ένταξη κλπ).
Άλλωστε, η εμπειρία της ενσωμάτωσης των μεταναστών από τη γειτονική Αλβανία στη χώρα μας, από το 1990 μέχρι και σήμερα, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μια τέτοια πολιτική είναι πολύ προτιμότερη από τη «γκετοποίηση» των προσφύγων, αυτό δηλαδή που συμβαίνει λίγο-πολύ σήμερα με τα κέντρα φιλοξενίας.
Με τον παραπάνω τρόπο επιτυγχάνουμε:
1)Την απομάκρυνση της δομής από το Περιγιάλι ώστε να προχωρήσουν τα απαραίτητα έργα.
2) Τη μερική κάλυψη των αναγκών σε προσωπικό, στην πόλη και στους οικισμούς του Νομού Καβάλας, στους κλάδους που προαναφέρθηκαν.
3) Την ενίσχυση των μακροχρόνιων μισθώσεων, ιδίως σε οικισμούς που σταδιακά ερημώνουν.
4) Την ομαλή ενσωμάτωση των προσφύγων στην τοπική κοινωνία, με μια αξιοπρεπή διαβίωση.