Πάντα υπάρχει ένας παραπάνω λόγος για να πάς !
- Δεν ανεβαίνει συχνά η παράσταση. Περίπου μια φορά στα 10 χρόνια.
- Νομίζω την είδα με Μπεμπεδέλη στο παρελθόν και με Συνοδινού, αλλά ελάχιστα πράγματα θυμάμαι.
- Την είδαμε οικογενειακώς που παραδοσιακά τυχαίνει να πηγαίνουμε στην δυσκολότερη παράσταση του καλοκαιριού. Να που τελικά ένα μάθημα στο σχολείο μπορεί να σε οδηγήσει στο θέατρο. Η πολλά υποσχόμενη και στο Αρχαίο δράμα.
- Η Ιώ Βουλγαράκη σκηνοθετεί. Να μην δούμε την δεύτερη της δουλειά!
- Η Κοκκίδου μας αρέσει και ο Σακελαρίου πολύ.
- Η θεατρική μηχανή επανακάμπτει με τον Μπάλα. Πάντα έφερνε αξιόλογες παραγωγές.
- Η προώθηση της παραγωγής ήταν δυναμική και με μηνύματα επιτυχίας σε Αλεξανδρούπολη και Κομοτηνή
Ξεχωριστή βραδυά
Η βραδυά είναι από τις πιο ζεστές αυτές που λέμε μη θεατρικές. Θα μπορέσει το κοινό να ξεπεράσει αυτόν τον σκόπελο; Και όμως οι θεατές ξαναγεμίζουν το θέατρο.
Στις 21.10 βρισκόμαστε στο κέντρο σε καλή θέση και φυσά ένα ευχάριστο αεράκι σύμμαχος .Ο σκηνικός χώρος διαμορφωμένος από διαμελισμένα αγάλματα-πτώματα μας βάζει αμέσως στο κλίμα της παράστασης.
Στο βάθος διακρίνουμε και 2 μουσικούς στο κουφάρι μιας κατοικίας. Περιμετρικά στη σκηνή έχουν τοποθετηθεί χαμηλά, επιδαπέδια μικρόφωνα οπότε δεν υπάρχει καμιά ανησυχία για την ακρόαση της παράστασης.
Η παράσταση ξεκινά στις 21.40. Μπορεί ο ήχος να είναι καλός ώστε να μπορείς να συγκεντρωθείς στο “δύσκολο” έργο του Ευριπίδη. Η μετάφραση της Ελένης Βαροπούλου δεν μας συγκινεί ιδιαίτερα. Δυσκολευόμαστε να διακρίνουμε την επικοινωνία ζωντανών και νεκρών επί σκηνής αν και η Μαγδαληνή Αυγερινού που επιμελήθηκε τα κουστούμια παρέδωσε μια δουλειά που μας άρεσε συνολικά.
Ο τρόπος που διαχειρίζεται το πένθος η Εκάβη- Κοκκίδου δεν έχει ενδιαφέρον ερμηνευτικά, τα πράγματα όμως είναι πολύ διαφορετικά όταν φανερώνει το εκδηκιτικό της πρόσωπο. Η αλήθεια είναι πως ένα μεγάλο τμήμα στη μέση της παράστασης κακοποιήθηκε από τους συνεχείς θορύβους μηχανών και αυτοκινήτων που κινούνται ενοχλητικά εκτός θεάτρου, σκορπίζοντας εκνευρισμό σε θεατές και ηθοποιούς.
Πριν και μετά το ενοχλητικό μεγάλο διάστημα μείναμε ευχαριστημένοι από την Πολυξένη-Μαρίνα Καλογήρου, τον Οδυσσέα- Θανάση Κουρλαμπά, τον Αγαμέμνονα- Αλέκο Συσσοβίτη. Αν κάτι όμως μας γοήτευσε περισσότερο ήταν για άλλη μια φορά ο Άκης Σακελλαρίου στο ρόλο του βασιλιά της Θράκης Πολυμήστορα.
Ο χορός εμπνευσμένος από τα πολυφωνικά της Ηπείρου είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τόσο στα φωνητικά όσο και στην κίνηση του.
Ή σκηνοθέτις βουτηξε στα βαθειά με ένα από λιγότερο γνωστά έργα του Ευριπίδη και κέρδισε το χειροκρότημα μας για άλλη μια φορά.
FINALE
Το πολυπληθές κοινό χειροκρότησε θερμά και με ενθουσιασμό τους ερμηνευτές αλλά είχε ένα αλλά στο στόμα ,κατά την αποχώρηση από το θέατρο. Δυστυχώς η παράσταση συγκρίθηκε με την επιτυχημένη παραγωγή της πρεμιέρας και κακοποιήθηκε από τους ταραξίες μηχανόβιους.
Σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη
Μετάφραση: Ελένη Βαροπούλου
Σκηνικά/Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Μουσική: Νίκος Γαλενιανός
Κίνηση: Χαρά Κότσαλη
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Βοηθός σκηνοθέτιδας: Μάγια Κυριαζή
Βοηθός σκηνογράφου/ενδυματολόγου: Δημοσθένης Κλιμενώφ
Παραγωγή: Θεατρική Διαδρομή
Εκτέλεση/Διεύθυνση Παραγωγής: Κώστας Μπάλλας
Επικοινωνία- Οργάνωση περιοδείας: Theater Art Company- Μανάφης Σάκης
(με αλφαβητική σειρά):
Ταλθύβιος: Ιωσήφ Ιωσηφίδης
Πολυξένη: Μαρίνα Καλογήρου
Εκάβη: Ελένη Κοκκίδου
Οδυσσέας: Θανάσης Κουρλαμπάς
Πολύδωρος: Ερρίκος Μηλιάρης
Θεράπαινα: Ηλεάνα Μπάλλα
Πολυμήστορας: Άκης Σακελλαρίου
Αγαμέμνονας: Αλέκος Συσσοβίτης
Χορός (με αλφαβητική σειρά): Ασημίνα Αναστασοπούλου, Άρτεμις Βαβάτσικα
(μουσικός επί σκηνής), Ελισσάβετ Γιαννοπούλου, Μαρία Κωνσταντά, Ευσταθία
Λαγιόκαπα, Λυγερή Μητροπούλου, Ειρήνη Μπούνταλη, Αμαλία Τσεκούρα, Χρύσα
Τουμανίδου
