Ένα δημοσίευμα της εφημερίδας “Καθημερινή” δίνει μια άλλη διάσταση στην πολυσυζητημένη -εδώ και αρκετά χρόνια- σιδηροδρομική σύνδεση μεταξύ Θεσσαλονίκης και Τοξοτών, η οποία θα συνδέεται και με το εμπορικό λιμάνι της Καβάλας “Φίλιππος ΙΙ”.
Υπενθυμίζουμε πως, ενώ στα τέλη του περασμένου μήνα παρουσιάστηκαν στα γραφεία της περιφέρειας ΑΜΘ από στελέχη της ΕΡΓΟΣΕ οι μελέτες κατασκευής της νέας σιδηροδρομικής γραμμής που συνδέει τη Θεσσαλονίκη με τους Τοξότες,
σταδιακά το όλο έργο άρχισε (σύμφωνα με νεότερα δημοσιεύματα) να “συρρικνώνεται” όσον αφορά το κόστος του, καθώς πλέον προκρινόταν από την ΕΡΓΟΣΕ η νέα γραμμή που θα συνδέει τη Νέα Καρβάλη με τους Τοξότες (αυτό θα σημαίνει πως από το budget των σχεδόν 2 δισ. ευρώ με ΦΠΑ θα “πέφταμε” στα 218,98 εκατ. ευρώ με ΦΠΑ).
Κάτι που φαίνεται πως είχε προδιαγραφεί από το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών όταν στην ανακοίνωση του νέου εικοσαετούς σχεδιασμού είχε ξεχωρίσει το τμήμα Νέα Καρβάλη-Τοξότες (το οποίο είχε προσδιοριστεί ως άμεσα υλοποιήσιμο) από το υπόλοιπο τμήμα καθώς σε αυτό υπάρχει χρηματοδότηση από το CEF II (το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Συνδέοντας την Ευρώπη).
Το δημοσίευμα της “Καθημερινής”, λοιπόν, έρχεται να “κουμπώσει” στα όσα έχουν ήδη γίνει γνωστά, καθώς κάνει λόγο για “πάγωμα” της κατασκευής της σιδηροδρομικής γραμμής Θεσσαλονίκη-Τοξότες λόγω κοστολογίου (χωρίς όμως να γίνεται μνεία στη γραμμή Νέα Καρβάλη-Τοξότες).
Το δημοσίευμα αναφέρει τα εξής:
Σε σημαντική περικοπή αναμένεται να οδηγηθεί το φιλόδοξο πρόγραμμα για τα σιδηροδρομικά έργα «νέας γενιάς», ύψους άνω των 4 δισ. ευρώ, που σχεδίασε η προηγούμενη ηγεσία του υπ. Υποδομών και προωθεί η ΕΡΓΟΣΕ. Πρόκειται για έξι επιμέρους συμβάσεις έργων, για τις οποίες έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον (στην πρώτη φάση της σχετικής διαδικασίας) από τις κοινοπραξίες των ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – Intrakat – Siemens, Αβαξ – Alstom και Μυτιληναίος – Ελλάκτωρ.
Παρότι, όπως τονίζουν στελέχη των εταιρειών, οι διαγωνισμοί δεν έχουν ακόμη ακυρωθεί, φαίνεται πως θα πρέπει να «κοπούν» τα περισσότερα από τα έργα που δρομολογούνταν, τόσο λόγω της δυσκολίας στην άντληση χρηματοδότησης για όλα, όσο και εξαιτίας της ανάγκης να εξοικονομηθούν πόροι και να βρεθούν κονδύλια για έργα που έχουν αποκτήσει πολύ υψηλότερη προτεραιότητα μετά τις καταστροφικές πλημμύρες που έπληξαν τη Θεσσαλία και βεβαίως μετά το δυστύχημα στα Τέμπη.
Στο πλαίσιο αυτό, φαίνεται πως τα έργα για τα οποία καταβάλλονται προσπάθειες να υλοποιηθούν είναι δύο (από τα συνολικά έξι). Πρόκειται κατ’ αρχάς για τη σιδηροδρομική γραμμή Αλεξανδρούπολης – Ορμενίου, στον Εβρο, ένα έργο εκτιμώμενου κόστους άνω του 1 δισ. ευρώ, που προβλέπει τη βελτίωση των λειτουργικών και ποιοτικών χαρακτηριστικών τής εν λόγω γραμμής, όπως επίσης και την ασφάλειά της.
Αυτό σημαίνει ότι θα αυξηθεί η επιτρεπόμενη ταχύτητα των συρμών, όπως επίσης και η χωρητικότητά της, και θα εγκατασταθούν συστήματα ηλεκτροκίνησης, τηλεπικοινωνιών και σηματοδότησης.
Το συγκεκριμένο έργο θεωρείται ιδιαίτερα κρίσιμο διότι αναμένεται να συνδέσει την Αλεξανδρούπολη με τις αγορές της Κεντρικής Ευρώπης, καθώς αποτελεί τμήμα του ευρωπαϊκού εμπορικού διαδρόμου Sea2Sea. Θεωρείται δηλαδή ένα έργο που θα ενισχύσει σημαντικά τον ρόλο της περιοχής ως εμπορευματικού κόμβου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για την οικονομική ανάπτυξη του Εβρου συνολικά.
Το έτερο έργο από το συγκεκριμένο πακέτο που φαίνεται πως θα «διασωθεί» είναι και η ολοκλήρωση της νέας σιδηροδρομικής γραμμής Κιάτου – Πάτρας, στο τμήμα Ρίου – Νέου Λιμένα Πατρών. Πρόκειται για ένα έργο ύψους 476,5 εκατ. ευρώ. Για αμφότερες τις συμβάσεις έχει προχωρήσει η διαδικασία αίτησης λήψης χρηματοδότησης μέσω του ευρωπαϊκού ταμείου CEF 2, που αφορά ειδικά τις χρηματοδοτήσεις σιδηροδρομικών υποδομών.
Αντιθέτως, φαίνεται πως δεν θα προχωρήσει στην παρούσα φάση το μεγαλύτερο από τα έργα του πακέτου των 4 δισ. ευρώ, η σύνδεση της Θεσσαλονίκης με τους Τοξότες, ύψους 1,68 δισ. ευρώ. Πρόκειται για ένα έργο που αφορά την κατασκευή μιας εξ ολοκλήρου νέας σιδηροδρομικής γραμμής, δαπάνη που θεωρείται δύσκολο να πραγματοποιηθεί όταν υπάρχουν τόσες ανάγκες για την ανάταξη συνολικά του υφιστάμενου σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας σε πολλά σημεία.
Αντιστοίχως, χαμηλής προτεραιότητας κρίθηκαν και διάφορα μικρότερης κλίμακας έργα, όπως για παράδειγμα η νέα προαστιακή σιδηροδρομική γραμμή στο τμήμα από τον κόμβο Κορωπίου έως το Λαύριο και το λιμάνι του Λαυρίου, προϋπολογισμού 390,5 εκατ. ευρώ. Το ίδιο ισχύει και για τη σύμβαση των 308,6 εκατ. ευρώ που αφορούσε τη σύνδεση του λιμανιού και της πόλης της Ραφήνας με το υφιστάμενο σιδηροδρομικό δίκτυο, ή την κατασκευή προαστιακού σιδηροδρόμου στη Δυτική Θεσσαλονίκη.
