Παρακολουθώ εκ του σύνεγγυς τα τεκταινόμενα του δήμου Καβάλας. Κάποιοι λένε ότι η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί. Αναρωτιέμαι αν στο δήμο Καβάλας μπορούμε να μιλήσουμε ή να περιμένουμε την καλή μέρα.
Πόσο καλή μέρα μπορεί να περιμένει κανείς, από μια διοίκηση η οποία τον φορολογεί επαχθώς, χωρίς προφανή λόγο απλά γιατί διαθέτει την πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο;
Ποια καλή μέρα μπορεί να περιμένει ο δημότης με μια αντιπολίτευση η οποία επιχαίρει εαυτόν – γιατί άκουσον – άκουσον- πέτυχε να δοθούν εκπτώσεις επί της επαχθούς φορολογίας με προοδευτικό πρόσημο, σε ομάδες δημοτών οι οποίες τυχαίως «τάχα» ξεχάστηκαν.
Πόσο ικανοποιημένος μπορεί να είναι ο μέσος δημότης όταν πληροφορείται, πως μεταξύ διοίκησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπήρξε συμφωνία στήριξης εκατέρωθεν με στόχο την εκλογή αλλήλων στην ΠΕΔ.
Και μάλιστα όταν έχει προηγηθεί προσπάθεια χάλκευσης της εκλογής του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως στην δημαρχιακή επιτροπή του δήμου Καβάλας.
Οι εκλογές έγιναν τον περασμένο Οκτώβριο με τα γνωστά αποτελέσματα, επειδή κάποιοι δεν έπεισαν ότι μπορούν καλύτερα!
Υπό αυτήν την έννοια έχει δίκιο ο δήμαρχος να υποστηρίζει, ότι οι Καβαλιώτες αποφάσισαν.
Το γεγονός ότι επιλέγει και το επικαλείται στην κοπή πίτας υπηρεσίας, την οποία εκθέτει καθημερινά στα μάτια των Καβαλιωτών, είναι ενδεικτικό των μεθόδων που προτίθεται να χρησιμοποιήσει, με στόχο την νομή της εξουσίας.
Αν μάλιστα συνεχίσει να λείπει τόσο συχνά και για τόσο μεγάλα χρονικά διαστήματα στην Αθήνα χωρίς προφανής λόγους, τότε πράγματι είχε δίκιο όταν έλεγε, «πως κάθε φορά που επιστρέφει από τας Αθήνας, στην καθ’ υμάς ανατολή, μελαγχολεί».
Εμείς πως θα την βγάλουμε τα επόμενα χρόνια;
Σιωπή και περίσκεψη!
