Ένα περίεργο γλυπτό (όχι μόνο λόγω της διαδικασίας που ακολουθήθηκε για την τοποθέτησή του όσο και για την ερμηνεία του και την αισθητική του) κοσμεί, τις τελευταίες ημέρες, το Δημοτικό Κήπο Καβάλας.
Ο λόγος για ένα γλυπτό που παραχωρήθηκε (ως δωρεά) στο δήμο Καβάλας από την επιχείρηση εξόρυξης μαρμάρου “F.H.L. Η. ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ Μάρμαρα & Γρανίτες AE”, και το οποίο απεικονίζει…2 ανθρώπινες παλάμες να σχηματίζουν μια μεγάλη χούφτα.
Το γλυπτό αυτό έχει ήδη προκαλέσει ποικίλα σχόλια στα social media, με πολλά από αυτά να περιστρέφονται γύρω από τη φράση που χρησιμοποιούμε και εμείς στον τίτλο του άρθρου -μια φράση που, με βάση αυτό που είδαμε και εμείς παρατηρώντας το γλυπτό, ήταν η πρώτη που ήρθε στο μυαλό μας:
Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν
Ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, το γλυπτό αυτό μάς φέρνει στο μυαλό ανθρώπους που ζητιανεύουν για λίγα χρήματα -βέβαια υπάρχει και η θεωρία της χούφτας για τη συλλογή βρόχινου νερού προς πόση, αλλά η θεωρία της ζητιανιάς μάλλον κερδίζει περισσότερο έδαφος…
Πέραν, βέβαια, της αισθητικής αξίας του γλυπτού (για την οποία ο καθένας μπορεί να έχει τη δική του, υποκειμενική άποψη), υπάρχουν και πιο πρακτικά ζητήματα:
α) Για την εγκατάσταση ενός αγάλματος-γλυπτού σε δημόσιο χώρο απαιτείται μια συγκεκριμένη διαδικασία. Μια διαδικασία που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, έγκριση τόσο από το Τοπικό Συμβούλιο (ήτοι το Συμβούλιο της Δημοτικής Ενότητας Καβάλας) όσο και από το Δημοτικό Συμβούλιο Καβάλας.
Κάτι τέτοιο, εξ όσων γνωρίζουμε, δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα (αυτό, άλλωστε, επιβεβαιώνει και η πρόεδρος του Συμβουλίου της Δ.Ε. Καβάλας Φωτεινή Κόγια)
Και ναι, να δεχτούμε προς στιγμή πως η υπερβολική τυπολατρεία μόνο ωφέλιμη για τον τόπο μας δεν είναι. Δεν διαφωνούμε με αυτό. Αλλά -είτε μας αρέσει είτε όχι- ζούμε σε μια κοινωνία η λειτουργία της οποίας βασίζεται στους νόμους. Αν θέλουμε να αλλάξουμε τη νομοθεσία μας και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το κράτος μας για τέτοιες διαδικασίες, εδώ είμαστε για να το συζητήσουμε. Αλλά μέχρι τότε οφείλουμε να κινούμαστε βάση των νόμων του ελληνικού κράτους.
β) Αντίθετα, την προσεχή Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2021 πρόκειται να συζητηθεί στο δημοτικό συμβούλιο Καβάλας το παρακάτω θέμα:
Γνωμοδότηση επί της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων εκμετάλλευσης λατομείου μαρμάρων έκτασης 233 στρ. στη Λιμνιά, από την εταιρεία: «FHL H. KΥΡΙΑΚΙΔΗΣ».
Ομολογουμένως όχι και το καλύτερο timing…
γ) Σίγουρα, πάντως, δεν είναι ικανοποιητική η απάντηση του δημάρχου Καβάλας Θόδωρου Μουριάδη σε μια συζήτηση που ξεκίνησε για το θέμα αυτό (στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook) ο επικεφαλής του Ομίλου Κοινωνικού και Πολιτικού Προβληματισμού “Η Καβάλα μπροστά” Γιάννης Εριφυλλίδης:
Μπορεί κάποιος να έχει τελειώσει πολλά σχολεία όμως η πραγματική μόρφωση είναι η καταπολέμηση του κόμπλεξ, θα μπορούσε λοιπόν να ερμηνευθεί και ως “ελεήστε τους φτωχούς τω πνεύματι.”
Κύριε δήμαρχε, το να εκφράζουν ορισμένοι δημότες μια διαφορετική άποψη δεν είναι δείγμα κόμπλεξ – είναι απλά μια διαφορετική άποψη (είτε συμφωνούμε με αυτήν είτε όχι). “Κόμπλεξ” θα ήταν οι τυχόν προσβλητικοί χαρακτηρισμοί προς το πρόσωπό σας -εκεί ναι, μαζί σας. Αλλά δεν είναι “κόμπλεξ” η διαφορετική άποψη για την αισθητική ενός γλυπτού ή το αίτημα για τήρηση κάποιων στοιχειωδών νομικών διαδικασιών.
Και σας το λέει αυτό ένας άνθρωπος που σιχαίνεται όσο τίποτα άλλο την υπερβολική τυπολατρεία που διέπει, αυτή τη στιγμή, το ελληνικό δημόσιο -μια τυπολατρεία που έχουμε πληρώσει πολλάκις τις τελευταίες δεκαετίες…