Στην σύγχρονη Ελλάδα ενώ είμαστε υπερήφανοι για την πολιτιστική μας, και όχι μόνο, κληρονομιά, δεν φαίνεται να κατανοούμε απλές και βασικές αρχές της. Ειδικά, αναφερόμενοι στην κλασσική εποχή υπερηφανευόμαστε για την πολιτική, την αρχαία ελληνική κωμωδία και τραγωδία, την τέχνη, τα μεγαλοπρεπή κτίρια, την φιλοσοφία πρωτίστως, αδυνατούμε όμως από την άλλη, κατά την γνώμη μου, ως σύνολο, να αντιληφθούμε τι ήταν αυτό που οδήγησε τους προγόνους μας σε αυτό το ανώτερο επίπεδο. Αντίθετα, βασικές και θεμελιώδεις για εκείνους αρχές και γνωστικά αντικείμενα δεν τυχαίνουν σήμερα της προσοχής μας, είτε στην εκπαίδευσή μας, είτε στην πολιτική ζωή, ακόμη και στην καθημερινή ζωή μας. Μία από αυτές είναι και η φιλοσοφία.

Πριν λίγες ημέρες ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας κ. Χαρδαλιάς, ερωτηθείς για τον επιχειρηματία που μετά από την επιβολή προστίμου και  το κλείσιμο αφού εξήγησε τους λόγους του καταστήματός του, απάντησε ότι «όλο αυτό (προφανώς που συμβαίνει με τον κορονοϊό) δεν είναι αστείο. Είναι σοβαρό». Συνέχισε τις σύντομες δηλώσεις του για να καταλήξει ότι «…, όλα τα άλλα είναι φιλοσοφίες και αναλύσεις»! Ενώ, δηλαδή, ως αρμόδιος έδινε το στίγμα του, όπως θα έπρεπε και φαντάζομαι ότι συμφωνούμε όλοι, πως πρόκειται για σοβαρή υπόθεση το θέμα της Δημόσιας Υγείας, υπερέβη τα εσκαμμένα μπαίνοντας σε πεδία που δεν τα κατέχει. Χρησιμοποίησε την έννοια για την οποία είναι υπερήφανοι όλοι οι Έλληνες, διότι ανακαλύφθηκε από τους προγόνους μας, την φιλοσοφία, με απαξιωτικό τρόπο, διότι προφανώς δεν κατανοεί την αξία της. Επειδή ο σκοπός του άρθρου μου δεν είναι ο κ. Χαρδαλιάς, αλλά οι γενικές απόψεις, θα ήθελα να τονίσω ότι η απαξίωση της φιλοσοφίας και γενικότερα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς γίνεται από εμάς πρώτιστα τους απογόνους τους και μετά από τους ξένους. Υπάρχουν επίσης συμπατριώτες μας που με την πρώτη ευκαιρία αναφέρονται σε απόψεις, που συνήθως δεν μπορούν να κατανοήσουν, ως «αμπελοφιλοσοφίες». Πάλι, δηλαδή, έχουμε απαξίωση της φιλοσοφίας. Γιατί; Σε τι ενοχλεί η φιλοσοφία τον νεοέλληνα; Μήπως όλοι αυτοί είναι ειδικοί στην φιλοσοφία και γνωρίζουν πράγματα για αυτή που εμείς δεν γνωρίζουμε, επομένως την θέτουν στην σωστή της διάσταση; Αν αντίθετα, η φιλοσοφία έχει αξία, γιατί ο νεοέλληνας δεν έχει κατανοήσει την αξία της; Είναι λόγω χαμηλού μορφωτικού επιπέδου; Είναι γιατί κάποιοι έχουν συμφέρον να μην ασχολούμαστε με την πολιτιστική μας κληρονομιά; Και αν ναι, ποιοι είναι αυτοί; Ή είναι άλλος ο λόγος;

Ας δούμε, τώρα, τον αντίποδα, με την αναφορά σε δύο από τις μεγαλύτερες ηγετικές μορφές της Ελλάδας και της υφηλίου όλων των εποχών, τον Περικλή και τον Μέγα Αλέξανδρο, και την σχέση τους με την φιλοσοφία. Ο Περικλής είχε για δασκάλους του μουσικούς Δάμωνα και Πυθοκλείδη, τον Ελεάτη φιλόσοφο Ζήνωνα, αλλά αυτόν με τον οποίο συναναστράφηκε περισσότερο ήταν ο Αναξαγόρας, ο επικαλούμενος «Νους», προσωκρατικός φιλόσοφος. Γιατί, ο Περικλής επέλεξε για δασκάλους δύο φιλοσόφους και όχι αποκλειστικά ρήτορες ή σοφιστές; Είναι ένα σημαντικό ερώτημα που η απάντησή του ίσως δίνει μία κατεύθυνση διαφορετική από την σημερινή αντίληψη περί πολιτικής και πολιτικών. Διότι, μάλλον, πίστευε ότι η διάνοια και η ψυχή είναι αυτά που θα πρέπει να είναι κυρίαρχα σε ένα πολιτικό, και ότι αυτά έπρεπε να «λαξεύσει». Ο Περικλής θαύμαζε τον Αναξαγόρα, με τον οποίο είχαν «βαθείας συζητήσεις» και ήταν σύμφωνα με τον Πλούταρχο, η επίδραση που τον επηρέασε βαθιά στο σοβαρό φρόνημά του, τον υψηλό λόγο του χωρίς χυδαιότητες και βωμολοχίες, στην σοβαρότητα του προσώπου του, στην πραότητα του βαδίσματός του και στην σεμνότητα της ενδυμασίας του.

Είναι πολύ ενδιαφέρον να διαβάσει κανείς την εισαγωγή στον «Βίο του Περικλή», στους «Βίους Παράλληλους» του Πλουτάρχου. Αφιερώνει ο Πλούταρχος, πριν μπει σε λεπτομέρειες για τον βίο του Περικλή, μεγάλο μέρος για να αναφέρει τις φιλοσοφικές του απόψεις σχετικά με τις αρετές, που θα πρέπει να διαθέτει ο Ηγέτης! Για παράδειγμα γράφει για την ψυχή ότι εκ φύσεως είναι φιλομαθής και φιλοθεάμων. Επιπλέον, λέγει σε ένα σημείο ότι όπως οι οφθαλμοί αρέσκονται και τέρπονται βλέποντας ανθηρά και τερπνά χρώματα, έτσι πρέπει να στρέφουμε την διάνοια προς θεάματα, που την ευχαριστούν και την έλκουν προς το αγαθόν! Για να επεξηγήσει ότι τέτοια είναι τα ενάρετα έργα, τα οποία όταν εξιστορηθούν, εξάπτουν τον ζήλο και την προθυμία για μίμηση (Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι. Περικλής – Φάβιος Μάξιμος», Γ)! Πιο κάτω ο Πλούταρχος γράφει ότι η ενασχόληση με τα ταπεινά έργα μας κάνει αδιάφορους για υψηλότερα πράγματα. Ποιά να θεωρούσε ο Πλούταρχος ταπεινά έργα; Μήπως τις βόλτες στο Κολωνάκι, το ποτό στην «Βιβλιοθήκη» και τα πάρτυ της Μυκόνου; Για να δούμε τι έκανε ο Περικλής με τις συναναστροφές του. Από την εποχή που άρχισε να ασχολείται με την πολιτική, δέθηκε με την δημοκρατική παράταξη, παρά το ότι εκ καταγωγής ανήκε στην αριστοκρατία της εποχής. Η οικογένειά του ήταν πλούσια, όχι βέβαια όσο η οικογένεια του Κίμωνα. Ακολουθούσε πλέον την ίδια διαδρομή, προς την αγορά και το βουλευτήριο. Αμέσως άλλαξε την δίαιτά του ώστε να ταιριάζει με την παράταξή του. Άφησε τις προσκλήσεις για δείπνα, και κάθε παρόμοια φιλοφρόνηση, έτσι ώστε σε κανενός φίλου του το σπίτι δεν εδείπνησε, εκτός από μία φορά, για τον γάμο του εξαδέλφου του Ευρυπτόλεμου, κατά τον οποίο παρέμεινε μέχρι τις σπονδές, πριν δηλαδή το επίσημο δείπνο. Τέλος, δεν μιλούσε για οποιοδήποτε πράγμα («ουκ επί παντί πράγματι λέγων»), αλλά μόνο στα μεγάλα («προς τας μεγάλας χρείας επιδιδούς»).

Κλείνοντας το κείμενο αυτό θα ήθελα να τονίσω ότι με τις παραπάνω αναφορές από τον Πλούταρχο, σχετικά με τον βίο του Περικλή, γίνεται νομίζω αντιληπτή η διαφορά παιδείας των μεγάλων μορφών της πολιτικής ζωής της κλασσικής Ελλάδας σε αντιπαραβολή με το επίπεδο πολλών σημερινών πολιτικών. Ο Περικλής είχε για δασκάλους του δύο φιλοσόφους, με τον Αναξαγόρα να παίζει καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Επιπλέον, είναι δεδομένο ότι ο κύκλος του Περικλή ήταν η πνευματική αφρόκρεμα της Ελλάδας της εποχής του. Οι σημερινοί πολιτικοί έχουν για δασκάλους φιλοσόφους; Συναναστρέφονται οι πολιτικοί μας σήμερα την πνευματική αφρόκρεμα, ή αντίθετα συναναστρέφονται μετρίους και κόλακες; Στο επόμενο κείμενο θα αναφερθούμε στον Μέγα Αλέξανδρο.

Ένα πρόβλημα που απασχολεί εδώ και αρκετά χρόνια την επικαιρότητα της Θάσου επανέρχεται στο προσκήνιο, με αφορμή μια ανακοίνωση από τη δημοτική παράταξη “Πάμε Μαζί” (του Δημήτρη Θεοδωρίδη).

Ο λόγος για το φράγμα των Μαριών, το οποίο -όπως καταγγέλλει η δημοτική παράταξη- έχει μετατραπεί σε έναν όγκο από μπάζα -παρά τα έργα που είχαν γίνει από την περιφέρεια ΑΜ-Θ λίγο μετά την πυρκαγιά του 2016.

Η ανακοίνωση αναφέρει τα εξής:

Μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 2016 και τις κινητοποιήσεις φορέων και κατοίκων της Θάσου, η Περιφέρεια Α.Μ.-Θ. προχώρησε σε κάποια έργα με σκοπό την ορθή λειτουργία του Φράγματος των Μαριών.

Όπως αποδείχθηκε όμως, τα έργα αυτά ήταν αποσπασματικά και ανεπαρκή, αφού η λιμνοδεξαμενή του Φράγματος σχεδόν έχει μπαζώσει λόγω της καταστροφής του προφράγματος στον κύριο χείμαρρο και των φερτών υλικών από τους δευτερεύοντες χειμάρρους. Έτσι είναι βέβαιο ότι η λειτουργία του Φράγματος θα πάψει να υφίσταται από την ελάχιστη ποσότητα του νερού που αποταμιεύεται στην υδατοδεξαμενή του.

Η Δημοτική Θασιακή Κίνηση-Πάμε Μαζί ζητά από τη Διοίκηση του Δήμου να ασχοληθεί σοβαρά με το πρόβλημα και να απαιτήσει από την Περιφέρεια Α.Μ.-Θ. την υλοποίηση εκείνων των έργων που θα καταστήσουν πολλαπλά λειτουργικό το Φράγμα των Μαριών, το μοναδικό ταμιευτήρα νερού στη Θάσο.

Πιο συγκεκριμένα, κάνουμε γνωστό ότι:

α) Η Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών της ΠΕ Καβάλας με έγγραφό της προς την Περιφέρεια ΑΜ-Θ, από τον Απρίλη του 2018, πρότεινε συγκεκριμένες επεμβάσεις στο Φράγμα, που η χρηματοδότησή τους ανέρχεται στο ποσό των 350.000 Ευρώ, και

β) Ο Περιφερειάρχης ΑΜ-Θ κ. Μέτιος, σε σύσκεψη που είχε με αντιπροσωπία φορέων και κατοίκων της Θάσου την ίδια περίοδο, δεσμεύτηκε όσον αφορά στη χρηματοδότηση αυτών των έργων.

Τώρα μάλιστα, μετά τις απανωτές καταστροφές από πλημμύρες που έχει υποστεί η Θάσος, καλούμε τον Περιφερειάρχη να εγκαταλείψει τα λόγια και τις υποσχέσεις, και να υλοποιήσει έργα υποδομών, αντιπλημμυρικά και άλλα, τα οποία έχει μεγάλη ανάγκη και δικαιούται το νησί μας.

Καλούμε και τη Διοίκηση του Δήμου να πάψει να ολιγωρεί και να προχωρήσει στο σχεδιασμό και υλοποίηση κατασκευής πολλών μικροφραγμάτων και τριών τουλάχιστον υδατοδεξαμενών στο νησί μας με σκοπό τον έλεγχο της ροής των υδάτων στα ρέματα και τους χειμάρρους αλλά και τη δημιουργία ταμιευτήρων νερού, που θα χρησιμεύουν για αντιπλημμυρική προστασία, εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα και αξιοποίηση των υδάτων για ύδρευση των οικισμών και άρδευση των ελαιοκτημάτων.

Αυτά τα έργα πρέπει να τα υλοποιήσει άμεσα η Διοίκηση του Δήμου και να τα χρηματοδοτήσει η Περιφέρεια Α.Μ.-Θ. Η ευθύνη για οποιαδήποτε ολιγωρία και κωλυσιεργία θα βαρύνει και τις δύο Αρχές!

Μετά από πρόσκληση κατοίκων της οδού Ζαλόγγου, επισκεφθήκαμε σήμερα την περιοχή όπου διαπιστώσαμε ότι από διαρροή νερών, ύδρευσης ή αποχέτευσης δε γνωρίζουμε, έχει δημιουργηθεί εστία μόλυνσης από τα λιμνάζοντα νερά επί του οδοστρώματος. 

Η απαράδεκτη κατάσταση που διαπιστώσαμε, χρονολογείται εδώ και πολύ καιρό κατά τα λεγόμενα των κατοίκων (διαθέτουν σχετική αλληλογραφία που μας παρουσίασαν) με αποτέλεσμα να αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια υγεία (δυσοσμία, κουνούπια κ.α.). Επί πλέον αποτελεί και αιτία ατυχημάτων σε πεζούς και αυτοκίνητα λόγο της ολισθηρότητας που προκαλούν τα λιμνάζοντα νερά επί του οδοστρώματος. 

Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε από το σημείο του προβλήματος με τον πρόεδρο της ΔΕΥΑΚ, τον οποίο καλέσαμε να έρθει επί τόπου για να διαπιστώσει το πρόβλημα, μας δήλωσε ότι το γνωρίζει και ότι στο χρόνο που ανέλαβε τα καθήκοντά του δεν μπορεί να διορθώσει αυτά που δεν έκαναν οι προηγούμενοι τα πολλά προηγούμενα χρόνια. Μας δήλωσε επίσης ότι γίνονται έργα και ότι η κατάσταση και στο συγκεκριμένο σημείο θα τακτοποιηθεί. 

Επειδή όμως ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία επείγει για άμεση παρέμβαση, επικοινωνήσαμε τηλεφωνικά με τη Διεύθυνση Υγείας της ΠΕ Καβάλας για να επιληφθεί του θέματος και να κρίνει με αυτοψία για την έκταση του κινδύνου.  Για λόγους τάξης μας ζητήθηκε να κάνουμε γραπτή αναφορά, την οποία και κάναμε, αναμένοντας τις ενέργειες της.

Θεωρούμε ότι η ΔΕΥΑΚ, συνολικά οι υπηρεσίες του Δήμου πρέπει να μεριμνήσουν άμεσα τόσο για την οριστική αποκατάσταση των διαρροών, κυρίως όμως, μέχρι αυτές να πραγματοποιηθούν, να επιληφθούν την καθημερινή καθαριότητα του σημείου και την καθημερινή απομάκρυνση των νερών. 

Θεωρούμε όμως ότι οι εκτεταμένες βλάβες σε ύδρευση και αποχέτευση των δικτύων της πόλης μας, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν στα πλαίσια της πολιτικής που θέλει αυτές της υπηρεσίες να λειτουργούν με το απαράδεκτο καθεστώς της ανταποδοτικότητας.

Για την αντιμετώπιση των προβλημάτων χρειάζεται μια άλλη πολιτική που θα βρίσκεται σε διαρκεί σύγκρουση με την επικρατούσα των ανταποδοτικών υπηρεσιών.

Για το σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης χρειάζονται κρατικά κονδύλια για σοβαρές και εκτεταμένες παρεμβάσεις.

Οι διάφορες διοικήσεις Δήμου και ΔΕΥΑΚ χαρακτηρίζονται από “ανικανότητα” να πορευτούν σε ένα τέτοιο δρόμο διεκδικήσεων από το κεντρικό κράτος και όχι από ανικανότητα, όπως αποκαλούνται μεταξύ τους, για τη διαχείριση του απαράδεκτου καθεστώτος το να πληρώνει ο εργαζόμενος δύο και τρεις φορές για το ίδιο πράγμα. Νερό και αποχέτευση δημόσια αγαθά που δε θα πωλούνται, μόνο στα πλαίσια ενός κεντρικού σχεδιασμού με λαϊκό έλεγχο μπορούν να επιτευχθούν.

Εδώ και λίγες ημέρες προσπαθούμε να κάνουμε μια ακριβή καταγραφή των κρουσμάτων κορωνοϊού (ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, των εντοπισθέντων φορέων του νέου κορωνοϊού SARS-COV-2) που έχουν εντοπισθεί στον νομό Καβάλας από την πρώτη ημέρα εμφάνισης του SARS-COV-2 στην Ελλάδα.

Σήμερα μπορούμε, χωρίς καμία διάθεση υπερβολής, να δηλώσουμε πως…

κανείς δεν ξέρει με απόλυτη σιγουριά!

Το μόνο βέβαιο είναι πως

α) έχουμε ξεπεράσει, έστω και οριακά, τα 100 καταγεγραμμένα κρούσματα, και ότι

β) είμαστε ακόμα κάτω από τα 110 καταγεγραμμένα κρούσματα

Προσπαθήσαμε, με βάση τα στοιχεία που δίνει ο ΕΟΔΥ, να καταρτίσουμε έναν πίνακα με τα καταγεγραμμένα κρούσματα κορωνοϊού που έχουν καταγραφεί στον νομό Καβάλας από τα τέλη του Μαρτίου (όταν εντοπίστηκε το πρώτο κρούσμα στον νομό μας), καθώς και 2 διαγράμματα με την “πορεία” του ιού – δηλ. το πόσα κρούσματα ανακοίνωσε ο ΕΟΔΥ σε καθημερινή βάση και το πόσα κρούσματα έχουμε συνολικά στον νομό.

Ακόμα και αυτά, όμως, δεν είναι βέβαιο πως καταγράφουμε την πλήρη πραγματικότητα – καθώς, όπως τονίσαμε και πριν, μιλάμε μόνο για τα καταγεγραμμένα κρούσματα (μιας και δεν γίνονται μαζικοί έλεγχοι), και το ενδεχόμενο αρκετοί από τους συμπολίτες μας να είναι ασυμπτωματικοί φορείς και να μεταδίδουν τον SARS-COV-2 χωρίς να το γνωρίζουν είναι μεγάλο.

Και βέβαια, όλο αυτό δείχνει και το απίστευτο μπάχαλο που επικρατεί σχετικά με την ενημέρωση με τα κρούσματα κορωνοϊού (όχι μόνο στον νομό Καβάλας αλλά και σε πανελλαδικό επίπεδο).

Πέραν από την ασυνεννοησία που έχει παρατηρηθεί μεταξύ του ΕΟΔΥ και των φορέων που παρακολουθούν την μετάδοση του κορωνοϊού στον νομό μας, και πέραν από το γεγονός ότι -ειδικά στις αρχές της τουριστικής σαιζόν, όταν και άνοιξαν τα σύνορα- υπήρξαν περιστατικά που δηλώθηκαν ως “κρούσματα στον νομό Καβάλας” και που, στην πραγματικότητα, επρόκειτο για παραθεριστές που εντοπίστηκαν στα σύνορα και που δήλωσαν ότι είχαν ως προορισμό τους τον νομό Καβάλας,

δεν πρέπει να μας διαφεύγει μια λεπτομέρεια που λίγοι έχουν παρατηρήσει:

πως στον επίσημο ιστότοπο του ΕΟΔΥ γίνεται λόγος μόνο για τα συνολικά κρούσματα σε ολόκληρη την Ελλάδα, ενώ αναρτώνται και κάποιοι χάρτες που δεν δείχνουν, όμως, ακριβείς αριθμούς (παρά μόνο εύρος κρουσμάτων -π.χ από 0 ως και 4, από 5 ως και 9, από 11 ως και 49 κλπ.)

Οποιαδήποτε άλλη πληροφορία σχετικά με τον αριθμό των κρουσμάτων που εντοπίστηκαν σε κάθε νομό…δεν υπάρχει στον επίσημο ιστότοπο του ΕΟΔΥ, αλλά μόνο στα μέσα μαζικής ενημέρωσης!

Τα συμπεράσματα δικά σας…

Πάμε, λοιπόν, να δούμε τι γίνεται στον νομό Καβάλας…

Υ.Γ.: Προτού βγει κάποιος και πει “Μα για κάτι παραπάνω από 100 κρούσματα που καταγράφτηκαν από τα τέλη Μαρτίου (όταν και εντοπίστηκε ο πρώτος φορέας στον νομό Καβάλας) κάνουμε έτσι; Μιλάμε για κάτι παραπάνω από 100 κρούσματα σε σύνολο 138.687 ανθρώπων που κατοικούν στον νομό Καβάλας (σύμφωνα με την απογραφή του 2011)” θα πρέπει να τονίσουμε (χωρίς να διαφωνούμε μαζί του) κάποια πράγματα:

Ακόμα και σήμερα, μετά από τόσους μήνες, λίγα πράγματα είναι ξεκάθαρα σχετικά με τον SARS-COV-2. Ακόμα και σήμερα γίνονται έρευνες και νέα πράγματα ανακαλύπτονται για τον ιό, ενώ και πράγματα που γνωρίζαμε από την περασμένη άνοιξη ανατρέπονται καθημερινά (είναι γνωστή σε όλους η συζήτηση με τις μάσκες (μάς προξενεί εντύπωση το γεγονός πως όσοι αμφισβητούν την χρήση της και την χρησιμότητά της βασίζονται σε δημοσιεύσεις στις οποίες προχώρησε ο ΕΟΔΥ…μέσα στον Απρίλιο!)

Με απλά λόγια, ποιος μπορεί να ρισκάρει με τον συγκεκριμένο ιό;

Αφορμή για την συγγραφή αυτού του άρθρου ήταν διάφορες συζητήσεις με φίλους, δια ζώσης ή διαδικτυακά, σχετικά με το τι είναι η «Πολιτική». Είναι αξιοπερίεργο ότι στην Ελλάδα, που γέννησε την πολιτική και την πολιτική επιστήμη, οι απόψεις πολλών συνανθρώπων μας σχετικά με τον ορισμό και το αντικείμενο της πολιτικής διαφέρουν. Είναι αυτό λογικό; Δηλαδή, είναι τόσο εύκολος ο ορισμός μίας έννοιας και απλά λόγω άγνοιας δεν τον γνωρίζουμε, ή τελικά ο ορισμός εννοιών είναι αρκετά δύσκολη υπόθεση, επομένως είναι πολύ λογικό συνάνθρωποί μας, αλλά και εμείς να δυσκολευόμαστε; Αυτά τα ερωτήματα θα μας απασχολήσουν στο κείμενο αυτό.

Μετά από συζητήσεις με φίλους που κατέληγαν σε αδιέξοδο ως προς τον ορισμό της «Πολιτικής» αποφάσισα να το διερευνήσω περαιτέρω, αφήνοντας τους κλασσικούς Έλληνες, Πλάτωνα, Αριστοτέλη, κ.λπ., και βλέποντας  τι πιστεύουν διάφοροι ειδικοί, και μη, σήμερα. Έτσι ανακάλυψα στο διαδίκτυο μία σειρά μαθημάτων του Ανοικτού Πανεπιστημίου του Ηνωμένου Βασιλείου (Η.Β.) με θέμα «Τι είναι η Πολιτική;» και αποφάσισα να την παρακολουθήσω. Τα συμπεράσματα από τα μαθήματα αυτά σε πρώτη φάση είναι ότι οι πολίτες εμπλέκουν την Πολιτική με τους πολιτικούς, οπότε συνήθως η αρνητική εικόνα για τους πολιτικούς επηρεάζει και την άποψή τους γενικά για την πολιτική (στο Η.Β.), και αυτό έχει έμμεσα σαν αποτέλεσμα να μην ασχολούνται με την πολιτική. Στην Ελλάδα πιστεύω ότι αν και υπάρχει γενικώς αρνητική εικόνα για τους πολιτικούς και την πολιτική, παρ’ όλα αυτά ασχολούμαστε περισσότερο ενεργά με την πολιτική. Έτσι, ίσως θα έπρεπε να γνωρίζουμε καλύτερα τι είναι η Πολιτική. Εν τούτοις, αυτό δεν συμβαίνει. Ο λόγος είναι ότι ο ορισμός της έννοιας Πολιτικής, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι δύσκολος και ανήκει μάλλον στις ουσιαστικά αμφισβητούμενες έννοιες (essentially contested concepts). Τις ουσιαστικά αμφισβητούμενες έννοιες εισήγαγε ο Σκωτσέζος Γουόλτερ Μπράις Γκάλι (Walter Bryce Gallie, 1912–1998) σε άρθρο του στο περιοδικό «Αριστοτελική Κοινότητα» (Aristotelian Society) στις 12 March 1956. Ο σκοπός του ήταν να διευκολύνει στην κατανόηση διαφορετικών εφαρμογών και ερμηνειών αφηρημένων και ποιοτικών εννοιών, όπως η τέχνη, η φιλανθρωπία, η κοινωνική δικαιοσύνη, κ.ά. Ο Γκάλι θεωρεί ότι στην πρακτική ζωή οι ατέρμονες συζητήσεις για την ερμηνεία ή αντίληψη ενός όρου ή μίας έννοιας και οι επικείμενες διαφωνίες επ’ αυτών, οφείλονται πιθανά σε λόγους σύγκρουσης συμφερόντων ή διαφορετικών γούστων ή στάσεων. Όταν από την άλλη, γράφει ο Γκάλι, μεταφερόμαστε στο επίπεδο της φιλοσοφίας, δηλαδή έχουμε διαφορετικές γνώμες για την ίδια έννοια τότε η επιμονή κάποιων ότι έχουν την σωστή αίσθηση του όρου αποδίδεται, κατά τον Γκάλι, σε «μία βαθιά και ενδιαφέρουσα πνευματική τάση»!  

Επιστρέφοντας στην σειρά μαθημάτων του Ανοικτού Πανεπιστημίου του Η.Β. βλέπουμε ότι η επιστημονική ομάδα γράφει ότι κατά καιρούς έχουν δοθεί πολλοί ορισμοί της πολιτικής από τους ειδικούς, αλλά και από πολιτικά πρόσωπα, οι οποίοι δεν είναι αποδεκτοί από το σύνολο, διότι είτε περιέχουν αντιφάσεις, είτε μέρος του ορισμού περιέχεται μέσα σε άλλο ορισμό (με λίγα λόγια δεν καλύπτεται η έννοια κατά το βάθος). Έτσι, αυτό που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να επιστρέψει στην παλιά μέθοδο, του Σωκράτη, στον «έλεγχο» του ορισμού στην προκειμένη περίπτωση. Να αναφέρω μόνο τον «Ευθύφρονα», τον διάλογο του Πλάτωνα περί οσίου, ο οποίος είναι απορητικός διάλογος και δεν καταλήγει σε τελικό ορισμό του όρου μετά από επτά ορισμούς που δίνει ο Ευθύφρονας και απορρίπτει διαλογικά ο Σωκράτης. Αυτή την μέθοδο, χωρίς να την κατονομάζουν, ακολουθεί η ομάδα του Ανοικτού Πανεπιστημίου, για να συζητήσει διάφορους ορισμούς της πολιτικής, ξεκινώντας από «στενούς» ορισμούς και προχωρώντας σε πιο ευρείς. Ένας από τους στενότερους ορισμούς που εξετάζουν είναι ότι «πολιτική είναι οτιδήποτε αφορά το Κράτος». Συνεχίζουν με την άποψη ότι «πολιτική είναι η επίλυση συγκρούσεων» για να προχωρήσουν και να φθάσουν στον ορισμό ότι «η πολιτική είναι η κοινωνική και δημόσια δραστηριότητα».

Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω ότι, αν και δεν υπάρχει πλέον μεγάλο ενδιαφέρον για τους ορισμούς εννοιών, εντούτοις ενδιαφερόμαστε για τις ίδιες τις έννοιες. Να θυμίσω μόνο το πόσοι και πόσοι σκοτώθηκαν για την «ελευθερία», την «κοινωνική δικαιοσύνη», την «ισότητα», την «δημοκρατία».

Από την περιφερειακή παράταξη “Ανεξάρτητη Ενωτική Πρωτοβουλία” (του Κώστα Κατσιμίγα) λάβαμε την παρακάτω ανακοίνωση:

ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΕΠΙΤΥΧΙΑ! 

ΣΕ ΕΝΑ ΜΟΛΙΣ ΧΡΟΝΟ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΞΟΜΟΙΩΣΕ ΤΗ ΜΥΚΟΝΟ, ΤΗ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ, ΤΗΝ ΖΑΚΥΝΘΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ, ΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ, ΤΗ ΔΡΑΜΑ ΚΑΙ ΟΛΗ ΤΗΝ Α.Μ.Θ.

Τρέμει ο Λαγανάς, ο Κάβος και ο Λιμένας Χερσονήσου από τα beach bars της Ορεστιάδας, της Μάκρης, του Φαναρίου, των Αβδήρων, της Κεραμωτής, της Κάριανης και της Αγίας Βαρβάρας στη Δράμα.

Περιμέναμε, αφελώς, να δούμε κάποια αντίδραση από τη Διοίκηση της Περιφέρειας ΑΜΘ και από το λαλίστατο κατά τα άλλα γραφείο τύπου της, για την αδιανόητη κυβερνητική απόφαση να κατηγοριοποιήσει και στοχοποιήσει για ακόμη μια φορά ολόκληρη, συλλήβδην, την Περιφέρειά μας και να την κατατάξει σε αυτές που λόγω μεγάλου συγχρωτισμού στα κέντρα διασκέδασης, εστίασης και αναψυχής αυτά θα πρέπει να κλείνουν στις 12.00.

Τον μόνο συγχρωτισμό που εντοπίσαμε στην Περιφέρειά μας είναι οι ουρές των συνταξιούχων έξω από τις τράπεζες. Πρόβλημα για το οποίο κανένας δε νοιάστηκε να αντιμετωπίσει θεσμικά.

Αντίθετα, η δεξιά, αδέξια κυβέρνησή μας, με αφορμή τα κατά συρροή αλλά και περιορισμένα ασυμπτωματικά κρούσματα σε κάποιες επιχειρήσεις, χώρους εργασίας και κοινωνικές εκδηλώσειςαποφάσισε το κλείσιμο από τις 12 το βράδυ όλων των σχετικών επιχειρήσεων και στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, δίνουν τη χαριστική βολή στις όποιες ελπίδες των αντίστοιχων επιχειρήσεων να περιορίσουν την τεράστια ζημιά που υπέστησαν από τους αδέξιους χειρισμούς της κυβέρνησης και την απουσία της Περιφέρειας. (κατηγοριοποίηση των νησιών μας ως μη ασφαλή υγειονομικά, κλείσιμο σε τουριστικές αφίξεις των μεθοριακών σταθμών της Περιφέρειας κλπ).

Έτσι λοιπόν, με τις πρόσφατες αποφάσεις, η ΑΜΘ βρίσκεται στην ίδια κατηγορία με την Κρήτη, τη Θεσ/νίκη, την Χαλκιδική, τα νησιά Μύκονος, Πάρος, Σαντορίνη, Ζάκυνθος, Ρόδος κλπ και τους Δήμους Βόλου, Λάρισας και Κατερίνης.

Η απόφαση δεν μπορεί να θεωρηθεί απλά λανθασμένη ή βεβιασμένη αλλά μας ωθεί να πιστεύουμε ότι είναι και σκοπούμενη αφού αφήνει έξω από την απαγόρευση περιοχές όπως ολόκληρη η Πελοπόννησος, η Εύβοια, η Κεφαλονιά, οι Κυκλάδες πλην ορισμένων νήσων, όλα τα νησιά του βορείου Αιγαίου, η Πρέβεζα και η Πάργα, ακόμη και το Πήλιο και οι παραλίες της Πιερίας και της Λάρισας με δεδομένο ότι οι κατ’ εξοχήν τουριστικές περιοχές δεν βρίσκονται στους Δήμους Βόλου, Κατερίνης και Λάρισας.

Όσον αφορά τους συνταξιούχους που κάνουν ουρές στις τράπεζες ουδείς θα ασχοληθεί. Ούτως ή άλλως οι περισσότεροι είναι άνω των 70 και όλο και θα έχουν κάποιο υποκείμενο νόσημα.

Η κυβέρνηση προφανώς θέλει να προστατεύσει τους νέους που συγχρωτίζονται στα μπιτσόμπαρα της Δράμας και της Ορεστιάδας και ξεσαλώνουν, χωρίς να λαμβάνουν μέτρα, μέχρι τα ξημερώματα.… Όσον αφορά τη Διοίκηση της Περιφέρειας αυτή αποφάσισε να εξαφανιστεί και να ξεκουραστεί αφήνοντας τον Πρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου να προβαίνει συχνά – πυκνά σε αδέξιες ανακοινώσεις, ως μη όφειλε!!!

Συνεχίζει να προβληματίζει την τοπική επικαιρότητα η παρουσία και το έργο της Διακομματικής Επιτροπής για την Θράκη -μιας επιτροπής η οποία, παρά τις διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου, δεν είναι ακόμα βέβαιο πως θα ασχοληθεί και με την Ανατολική Μακεδονία.

Οι διαβεβαιώσεις αυτές έχουν δοθεί κυρίως από την πρόεδρο της επιτροπής Ντόρα Μπακογιάννη, ενώ πρόσφατα δόθηκαν αντίστοιχες διαβεβαιώσεις και από τον βουλευτή Ροδόπης της ΝΔ Ευριπίδη Στυλιανίδη (μετά από ερώτηση του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης του δήμου Παγγαίου Δημήτρη Μπαταλογιάννη)

Σχόλιο γράφοντος: Αν και, για να είμαστε ειλικρινείς, το παρελθόν του κ. Στυλιανίδη δεν μας πείθει και ιδιαίτερα για αυτές τις “διαβεβαιώσεις”…

Το τελευταίο “επεισόδιο” στο όλο σίριαλ είναι η παρακάτω επιστολή που απέστειλαν τα μέλη της περιφερειακής παράταξης “Ανεξάρτητη Ενωτική Πρωτοβουλία” (του Κώστα Κατσιμίγα)

Δεν είναι πρώτη φορά που το κέντρο αποφάσισε να ασχοληθεί με την περιοχή μας. Αυτό συμβαίνει κάθε φορά που προκύπτει ένα ή περισσότερα ζητήματα κατά συρροή, στην ευαίσθητη κατά το κέντρο, προνομιακή και με μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης, κατά την άποψή μας, περιοχή μας.

Όλα τα προηγούμενα προγράμματα για τη Θράκη ήταν αποσπασματικά, κακά σχεδιασμένα, χωρίς ουσιαστικό μηχανισμό παρακολούθησης των αποτελεσμάτων και ως εκ τούτου αναποτελεσματικά.

Απλά κάποιοι επιτήδειοι κατάφεραν να πλουτίσουν, κάποια κεφάλαια εκταμιεύτηκαν εδώ και μεταφέρθηκαν στην Αθήνα και στο εξωτερικό, περιοχές ευνοήθηκαν ανάλογα με την καπατσοσύνη των εκάστοτε βουλευτών που έγιναν κάποια στιγμή και υπουργοί και οι πολίτες απλά έμειναν με τις προσδοκίες μιας καλύτερης ζωής, ενώ τα προβλήματα διαιωνίζονταν και επαναλαμβάνονταν.

Όταν η Πολιτεία αποφάσισε την συγκρότηση των Περιφερειών, όχι τόσο από την αγνή βούληση των κυβερνώντων, αλλά από τις ευρωπαϊκές επιταγές, δημιουργήθηκε η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης η οποία περιελάμβανε τους τρεις Νομούς της Θράκης και δύο της Αν. Μακεδονίας.

Όχι τυχαία. Αν και τα μεγέθη των Ελληνικών Περιφερειών απέχουν από τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά κυρίως όσον αφορά τον πληθυσμό, σαφέστατα συγκροτούν μια άλλη κλίμακα πολλαπλάσια του Νομού προκειμένου να μπορούν να ασκηθούν αναπτυξιακές πολιτικές υπερτοπικής σημασίας με στόχο την συντεταγμένη ανάπτυξη μιας ευρύτερης του Νομού περιοχής με οφέλη περιφερειακά αλλά εθνικά.

Η Περιφέρειά μας είναι μια διασυνοριακή περιοχή και η διασυνοριακότητά της αποτελεί ίσως το σημαντικότερο συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τις άλλες Περιφέρειες. Αλλά μια πολιτική που θα αναδείξει το πλεονέκτημα αυτό δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει έργα και δράσεις σε ολόκληρη την Περιφέρεια σε ότι αφορά, διεθνείς μεταφορές εμπορευμάτων, πρώτων υλών και ενέργειας αλλά και πρωτογενή παραγωγή και μεταποίηση προϊόντων που θα μπορούσαν να εισαχθούν ως φτηνή πρώτη ύλη από γειτονικές χώρες και να εξαχθούν στη συνέχεια ως κατεργασμένα προϊόντα βελτιωμένης ή υψηλής τεχνολογίας.

Ασφαλώς και σπουδαία πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν και στον τομέα των υπηρεσιών είτε αυτό λέγεται τουρισμός, παιδεία ή υγεία.

Ο βασικός φορέας υλοποίησης, των όποιων προγραμμάτων και δράσεων, δεν μπορεί παρά να είναι η Περιφέρεια, ως ο μόνος φορέας με υπερτοπικής σημασίας αρμοδιότητες.

Θα έχουμε λοιπόν μια διοίκηση, ένα περιφερειακό συμβούλιο, ή κάποιες περιφερειακές επιτροπές να ασχολούνται με δράσεις και έργα που θα στοχεύουν στην ανάπτυξη τριών από τους πέντε Νομούς της Περιφέρειας;

Αυτά είναι αδιανόητα πράγματα, απαράδεκτα, που δυστυχώς υπονομεύουν και τις καλές προθέσεις των εμπνευστών αυτής της πολλοστής επιτροπής για την ανάπτυξη της Θράκης.

Επιτέλους ας το καταλάβουν.

Η ανάπτυξη της περιοχής μας περνά μέσα από ολόκληρη την Περιφέρεια χωρίς διαχωρισμούς και χωρίς διαίρεση της δυναμικής της.

Όσο γρηγορότερα το κατανοήσουν τόσο καλύτερο για όλους τους πολίτες της ΑΜΘ.

• Για την Ανάπτυξη όλης της Περιφέρειας χωρίς χωρικές διακρίσεις.
• Για την θωράκιση της Πατρίδας μας.

Η αφορμή για την συγγραφή του άρθρου αυτού είναι οι απόψεις πολλών συνανθρώπων μας σχετικά με την τήρηση των μέτρων που εξαγγέλλει η πολιτεία για την προστασία από τον κορονοϊό. Μάλιστα, κάποιοι κουνάνε και το δάκτυλο σε εμάς τους υπόλοιπους, με «δασκαλικό» ύφος, χωρίς να καταλαβαίνω γιατί, αντί να επιχειρηματολογούν συνεχώς και να δίνουν διαρκώς στοιχεία, τα οποία να στηρίζουν τις απόψεις τους. Η μεγαλύτερη πλειοψηφία των πολιτών, πιστεύω ότι τηρεί τα μέτρα, αν και αρκετοί ίσως έχουν επιφυλάξεις για την ορθότητά τους. Κάνουν, όμως, πάντα κατά την προσωπική μου άποψη, ένα μεγάλο λάθος, που εάν είχαν μελετήσει τον «Χαρμίδη» του Πλάτωνος, ίσως και να το απέφευγαν. Ποιο είναι το λάθος; Η προσπάθεια να «γιατρέψουν το μέρος χωρίς να γιατρέψουν το όλον»! Υπάρχει περίπτωση κάποιος μη συνετός άνθρωπος να διαχειρίζεται την ζωή του συνετά (στο σύνολό της);

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Κάποιοι, εν είδη μπαμπά μας, προσπαθούν στα κοινωνικά δίκτυα να πατρονάρουν τους «άτακτους» και κουνάνε το δάχτυλο σε όσους δεν τηρούν τα μέτρα προστασίας από τον κορονοϊό. Δεν αντιλαμβάνονται ότι ο τρόπος τους είναι λανθασμένος και επιδεικτικός θα έλεγα, διότι ενώ νομίζουν ότι νουθετούν δεν εστιάζουν την προσοχή τους στο όλον, αλλά στο μέρος. Τι εννοώ; Μα, είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να διαχειρίζεται ορθά την ζωή του με σύνεση και να μην αντιλαμβάνεται την επιχειρηματολογία της τήρησης των μέτρων; Αν ναι, τότε συγγνώμη, αλλά ή τα  μέτρα είναι λανθασμένα ή δεν έχουν επεξηγηθεί σωστά. Ο διάλογος γεννήθηκε σ’ αυτή την χώρα. Γιατί, λοιπόν, δεν επεξηγούνται συνεχώς, πιθανά με επιπλέον στοιχεία, οι λόγοι που οδήγησαν στην λήψη συγκεκριμένων μέτρων, και δεν προβάλλονται οι θετικές πλευρές και οι επιπτώσεις των μέτρων στην συνολική υγεία των πολιτών; Επιπλέον, ένα μέτρο θα πρέπει να είναι δίκαιο. Δικαιοσύνη, κατά την άποψή μου σε αυτή την περίπτωση, σημαίνει  ότι θα πρέπει να ισχύουν τα ίδια μέτρα για όλους και για όλες τις περιοχές, όπου υπάρχουν οι ίδιες συνθήκες. Επιπροσθέτως, θα πρέπει να εξετάζεται εάν λαμβάνοντας ένα μέτρο, μετατοπίζεται το πρόβλημα κάπου αλλού.

Για όλους τους παραπάνω αγαπητούς συνανθρώπους θα ήθελα να τονίσω την ανάγκη ευρύτερης ασχολίας με την φιλοσοφία από όλους μας, με την έννοια του τρόπου ζωής, της τέχνης του βίου, και όχι του ακαδημαϊκού αντικειμένου. Όπως γράφει και ο Καθηγητής Νίκος Αυγελής στον βιβλίο του «Εισαγωγή την Φιλοσοφία» (εκδόσεις Σταμούλη, Θεσσαλονίκη 2016, σελίδα 14) «η φιλοσοφία δεν απευθύνεται μόνο σε λίγους, στους εκλεκτούς, στους ειδήμονες της ακαδημαϊκής κοινότητας, «η φιλοσοφία», τονίζει ο Κάντ, «ενδιαφέρει όλους»» (στην Κριτική του καθαρού Λόγου). Ενώ ο Πόππερ στο βιβλίο του «Logik der Forschung» γράφει σύμφωνα με τον Καθηγητή Αυγελή (στο παραπάνω βιβλίο, σελίδα 39) ότι «όλοι οι άνθρωποι έχουν μία φιλοσοφία είτε το ξέρουν είτε όχι. Και αν δεχθούμε ότι οι φιλοσοφίες μας δεν έχουν μεγάλη αξία, ωστόσο ασκούν επίδραση στην σκέψη και τις πράξεις μας. Έτσι είναι αναγκαίο να εξετάσουμε κριτικά τις φιλοσοφίες μας. Αυτό είναι το έργο της φιλοσοφίας …». Γιατί, όμως, παίζει ρόλο η φιλοσοφία στην τήρηση των μέτρων για την προστασίας μας από τον κορονοϊό; Και ειδικότερα, γιατί θεωρώ ότι με τις αυστηρές προσταγές και το κούνημα του χεριού δεν επιτυγχάνεται η επίλυση του συνολικού προβλήματος, παρά μόνο του μερικού; Η θέση μου είναι ότι θα πρέπει με την πειθώ, με επιχειρήματα, με την μόρφωση, την πνευματική και ψυχική καλλιέργεια, να αποκτήσουμε τις αρετές που δεν έχουμε, ώστε συνολικά να διαχειριζόμαστε τον βίο μας με σύνεση και σωφροσύνη. Έτσι, θα είναι και η αντίδρασή μας στα μέτρα για τον κορονοϊό μετρημένη και συνετή, διότι όλη η ζωή μας θα είναι έτσι. Θα αναφέρω τον διάλογο του Πλάτωνα «Χαρμίδης» για να εξηγήσω τι εννοώ.

Ο Χαρμίδης είναι θείος του Πλάτωνα και εξάδελφος του Κριτία. Και οι δύο ανήκαν στους τριάκοντα τυράννους, με αρχηγό τον Κριτία. Ο διάλογος αναφέρεται σε γεγονός που συνέβη περίπου το 431 π. Χ. Ο Σωκράτης, γύρω στα σαράντα του, επιστρέφει από την εκστρατεία της Ποτίδαιας και την άλλη ημέρα επισκέπτεται την παλαίστρα, όπου συναντά πολλούς γνωστούς και αγνώστους του. Μεταξύ αυτών είναι ο Κριτίας, αλλά και ο Χαρμίδης, που είναι νεώτερος. Ο Κριτίας συστήνει ως «γιατρό» τον Σωκράτη στον Χαρμίδη, ο οποίος είναι ωραίος νέος, και του λέγει ότι ο Χαρμίδης υποφέρει από πονοκέφαλο. Έτσι, ο Σωκράτης αναλαμβάνει να «γιατρέψει» τον Χαρμίδη. Του λέει, λοιπόν, ότι έμαθε από ένα Θρακιώτη γιατρό μερικά ξόρκια, τα οποία συνδυάζονται ταυτόχρονα και με ένα φάρμακο. Η μέθοδος, όμως, του λέει δεν δουλεύει μόνο για ένα μέρος, π.χ. το κεφάλι. Γι’ αυτό θα πρέπει να προσπαθήσουμε να γιατρέψουμε το όλον, όπως οι γιατροί όταν δίνουν διαιτητικές αγωγές, μαζί με το σύνολο προσπαθούν να θεραπεύσουν και το μέρος μαζί με το όλον. Συνεχίζοντας τον συλλογισμό του ο Σωκράτης του λέει ότι «το σώμα δεν πρέπει να θεραπεύεται χωριστά από την ψυχή, κι αυτή είναι ακριβώς η αιτία που διαφεύγουν από τους Έλληνες οι περισσότερες ασθένειες, επειδή παραμελούν το σύνολο, το οποίο θα έπρεπε να φροντίζουν, διότι, αν δεν υγιαίνει το σύνολο είναι αδύνατο να υγιαίνει το μέρος» (Πλάτων, «Χαρμίδης», έκδοση Κάκτος, Αθήνα, 1993, 156d). Κλείνει ο Σωκράτης τονίζοντας ότι η ψυχή θεραπεύεται με ορισμένα μαγικά ξόρκια και ότι τα ξόρκια είναι  οι καλοί λόγοι («τους λόγους είναι τους καλούς»), και όχι το κούνημα του δάχτυλου! Προσθέτει ο Σωκράτης ότι «από τέτοιους λόγους γεννιέται στην ψυχή η σωφροσύνη, η οποία, μόλις γεννηθεί και βρεθεί μέσα στην ψυχή, είναι πια εύκολο να εξασφαλίσει την υγεία και στο κεφάλι και στο υπόλοιπο σώμα». Το ίδιο θα πρόσθετα ότι γίνεται και με την σύνεση, αλλά και με την ανδρεία και την δικαιοσύνη, τις άλλες θεϊκές αρετές του ανθρώπου. Δηλαδή, εάν δεν χρησιμοποιηθούν «καλά λόγια», ώστε η ψυχή μας να αντιληφθεί ότι όλη μας η ζωή θα πρέπει να διάγεται σύμφωνα με τις θεϊκές αρετές, τότε η αποσπασματική αντιμετώπιση των διαφόρων προβλημάτων δεν θα μας βοηθήσει σε μία συνολική επίλυση του προβλήματος. Θα τηρούμε τα μέτρα προστασίας από τον κορονοϊό, θα επιζήσουμε από αυτόν, αλλά θα συνεχίσουμε να πεθαίνουμε στους δρόμους, από το κάπνισμα, από τα καρδιακά νοσήματα, ακόμη και από την απλή γρίπη, κ.λπ. Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι, κατά την άποψή μου, σημασία έχει το όλον και όχι το μέρος, και ότι το μέρος θα πρέπει να «υπηρετεί» το όλον. Έτσι, αυτό που πρέπει να γίνει στην Ελλάδα είναι μία συνολική αντιμετώπιση του προβλήματος, και όχι αποσπασματική με εφαρμογή μόνο αυστηρών μέτρων, που μπορεί να αποδειχτούν στο μέλλον άτοπα και άδικα. Συνολική λύση χρειάζεται. Τηρούμε τα μέτρα, γιατί ενδιαφερόμαστε για τον εαυτό μας και τον συνάνθρωπό μας. Τηρούμε τα μέτρα, όπως θα κάναμε και σε κάθε άλλη έκφανση της ζωής μας. Δεν περνάμε με κόκκινο φανάρι όταν οδηγούμε, διότι μπορεί να προκαλέσουμε ατύχημα, δεν παραβιάζουμε τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας για τον παραπάνω λόγο, δεν καπνίζουμε για να προστατεύσουμε την υγεία μας, αλλά και των διπλανών μας, δεν πετάμε σκουπίδια όπου βρούμε γιατί μολύνουμε το περιβάλλον, δεν ραντίζουμε χωρίς προφυλάξεις και υπερβολικά για την δική μας υγεία, αλλά και των καταναλωτών, δεν έχουμε σαν Θεό μας το κέρδος αλλά σεβόμαστε τον καταναλωτή, κ.λπ, κ.λπ.. Είναι ευκαιρία, τώρα, λόγω κορονοϊού, να αλλάξουμε στάση ζωής συνολικά, ώστε να αφήσουμε μία καλύτερη κοινωνία στα παιδιά μας.

Νέα μέτρα ανακοινώθηκαν στις 10/8/2020, προκειμένου να περιορίσουν την εξάπλωση του COVID 19, τα οποία έρχονται να συρρικνώσουν ακόμη περισσότερο την επιχειρηματικότητα στον τόπο μας.

Όλο αυτό το διάστημα οι επιχειρήσεις μας προσπάθησαν και κατάφεραν να επαναλειτουργήσουν, παρά τα αρχικά περιοριστικά μέτρα τα οποία επέβαλαν, περιορισμό του χώρου των τραπεζοκαθισμάτων και λειτουργίας τους, και κατάφεραν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, στηρίζοντας την επανεκκίνηση της οικονομίας, όπως ζήτησε η Κυβέρνηση.

Σήμερα όμως, για άλλη μια φορά, κυρίως ο κλάδος της εστίασης, αλλά και όλα τα άλλα επαγγέλματα που  είναι δορυφόροι του κλάδου αυτού, πλήττονται με τον περιορισμό στον χρόνο λειτουργίας τους και θα αναγκασθούν σύντομα να προβούν σε απολύσεις, αναστολές λειτουργίας τους και παύσεις πληρωμών, (λειτουργικών δαπανών,  δόσεων δανείων,  φόρου κλπ) καθώς τα ταμεία τους είναι  πλέον άδεια.

Κύριοι Υπουργοί,

Αφού αποφασίστηκαν αυτά τα μέτρα, για την υγειονομική αντιμετώπιση του Covid-19, και δυστυχώς αρχικά, αφού περιορίστηκε ο χώρος, σήμερα περιορίζεται και ο χρόνος λειτουργίας τους. Περιμένουμε επομένως  και αναμένουμε άμεσα να ανακοινωθούν τα μέτρα στήριξης αυτών των επιχειρήσεων που πλήττονται  πλέον σε σημαντικό βαθμό.

Είναι το σημαντικότερο 10ήμερο του καλοκαιρού, που περίμεναν οι επιχειρήσεις του κλάδου εστίασης, και όχι μόνο να καλύψουν τις ζημιές τους. Σήμερα πλήττονται όχι μόνο από την έλλειψη ξένων επισκεπτών αλλά και από τα περιοριστικά μέτρα, τα οποία συρρικνώνουν τα έσοδα τους και θα τις αναγκάσουν να προβούν σε μειώσεις προσωπικού.

Σ ΄αυτό το πλαίσιο και αφού πήρατε την πρόσφατη απόφασή σας, αναμένουμε επομένως, να ανακοινώσετε σύντομα με ποια μέτρα οι πληττόμενες επιχειρήσεις θα στηριχθούν (όπως μείωση φορολογικών συντελεστών, μείωση ΦΠΑ, επιδοτήσεις, άτοκα δάνεια κ.α.) προκειμένου να αντιμετωπίσουν την κατάρρευση που συντελείται στα οικονομικά τους στοιχεία. Οι επιχειρήσεις αδυνατούν πλέον να επιβιώσουν τόσο αυτές όσο και οι εργαζόμενοί τους, ενώ χρειάζονται άμεση στήριξη.

Το Επιμελητήριο Καβάλας, υπενθυμίζει πως, για την αποφυγή ενός δεύτερου lockdown το οποίο θα είναι μοιραίο για την οικονομία της χώρας μας, καθώς θα φέρει έκρηξη ανεργίας και λουκέτων στην αγορά, οδηγώντας το σύνολο της οικονομίας στο απόλυτο αδιέξοδο, πρέπει να τηρούνται αυστηρώς τα μέσα πρόληψης διάδοσης του κορονοϊού. Προκειμένου να μην υπάρξει επιδείνωση της κατάστασης θα πρέπει να συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε αυστηρά τα μέτρα προστασίας και να ακολουθούμε τις κατευθυντήριες γραμμές της πολιτείας, με βάση τα διδάγματα του πρόσφατου παρελθόντος.

Σε πολλές χώρες της Ευρώπης, χωρίς να εξαιρείται η Ελλάδα, παρατηρείται ραγδαία εξάπλωση των κρουσμάτων σε εβδομαδιαία βάση λόγω πλημμελούς τήρησης των απαραίτητων πρωτοκόλλων. Εάν το αναμενόμενο δεύτερο κύμα κορωνοϊού είναι εξίσου σοβαρό, όπως το πρώτο κύμα και χρειαστεί ένας ακόμη γύρος κλεισίματος της αγοράς, τότε εκτιμάται ότι θα έχει ανεξέλεγκτο αντίκτυπο στη κοινωνία και την οικονομία. Η επιβολή καθολικού lockdown στις περισσότερες οικονομίες του κόσμου έφερε ανεπανόρθωτα πλήγματα και μέχριτώρα, καμία οικονομία στον κόσμο δεν έχει ανακάμψει, μετά την επαναλειτουργία της αγοράς της.

Οι οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας εκτιμάται πως θα χρειαστούν 12 με 18 μήνες μετά την εξεύρεση του εμβολίου για να αναπληρωθούν και η οικονομική ανάκαμψη θα είναι ένας μακρύς και επίπονος δρόμος.

Η επιτυχής διαχείριση της υγειονομικής κρίσης και η συμμόρφωση με τις οδηγίες είχε θετικά αποτελέσματα αλλά η επικείμενη εξάπλωση του κορονοϊού στη χώρα μας και η πιθανότητα ενός δεύτερου κύματος πανδημίας πρέπει να μας κρατά όλους σε επαγρύπνηση και όχι σε εφησυχασμό. Για τον λόγο αυτό συστήνουμε σε όλους την συμμόρφωση με τα μέτρα και τις κατευθυντήριες γραμμές, που εφαρμόζει η χώρα μας. Με την ατομική ευθύνη που θα επιδείξουμε μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ένα δεύτερο κύμα με εναρμονισμένο τρόπο, ώστε, με ασφάλεια, να μην κλείσει ξανά η ελληνική αγορά.